Από τον Κάδμο (τον σκύλο του Μουσείου της Θήβας) μέχρι τον Ξενοφώντα (τον γάτο του Μουσείου της Λήμνου που τον χαιρετίζουμε ιδιαίτερα εδώ στη Μύρινα, στον τόπο που εκτυλίσσεται η ιστορία του), η συνεργασία της ζωγράφου Φωτεινής Στεφανίδη με τον αρχαιολόγο, ποιητή και συγγραφέα Χρήστο Μπουλώτη έχει αποδώσει έως τώρα είκοσι επτά βιβλία για παιδιά και ενηλίκους, με σταθμούς όπως: Το άγαλμα που κρύωνε, Ο γάτος της οδού Σμολένσκη, Τα 24 παράλογα της αλφαβήτας, Σπαράγματα απουσίας, Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας, Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών.
Παραμυθένιες ιστορίες, ποίηση, λογοτεχνία από τη μια, και σχέδια, εικόνες, πίνακες, χαρακτικά από την άλλη. Κι ανάμεσα σημειώσεις, προσχέδια, κείμενα και ίχνη φίλων, αντικείμενα, αθέατοι σχολιασμοί, αυτοβιογραφικές αναφορές, πίνακες και σχέδια επηρεασμένα θεματικά, βήματα μιας ζωής που συνεχίζεται «στον ίδιο αστερισμό». Μια διαδρομή φιλίας, λόγου και εικόνας είκοσι τριών χρόνων, μια παραμυθένια έκθεση για όλες τις ηλικίες.
Μετά την παρουσίαση στην Αθήνα (Γκαλερί «7») τον περασμένο χειμώνα, επιλεγμένα έργα συνοδευόμενα από αποσπάσματα λόγου θα παρουσιαστούν στον πολυχώρο «Αποθήκη» στη Μύρινα της Λήμνου.
«Όποιον δρόμο κι αν παίρνουμε, συναντιόμαστε πάντα στο ίδιο σταυροδρόμι», έχει δηλώσει ο Χρήστος Μπουλώτης για τη συνεργασία του με τη Φωτεινή Στεφανίδη• και ισχύει απολύτως. Ένα σταυροδρόμι, ωστόσο, που δεν προσδιορίζεται εύκολα, γιατί και οι δύο ψαύουν πάλι και πάλι τις διαδρομές τους.
Οι λέξεις του Χρήστου Μπουλώτη έρχονται από πολύ παλιά. Η ιδιότητα του αρχαιολόγου τον έχει ασκήσει στο να ανασκάπτει εις βάθος το παρελθόν και εντός του. Ένα παρελθόν που ο ίδιος επίσης γνωρίζει ότι είναι εξαιρετικά σύγχρονο. Έτσι, όποια κι αν είναι η αφετηρία του, θα μας μιλήσει για πράγματα τωρινά, προσαρμοσμένα στη γλώσσα των παιδιών που κρατάει ακέραιο το ενδιαφέρον της και για τους μεγάλους• γλώσσα ποιητική και ζωγραφική. Ο ίδιος μιλώντας για το παραμύθι θα διευκρινίσει τον στόχο του εκφράζοντας ταυτόχρονα και την αγωνία του για την επίτευξή του: «η αφηγηματική αφετηρία και το σκηνικό, όπου βάζω να εκτυλίσσεται η εκάστοτε δράση είναι μέσα στους δικούς μας καιρούς, στους τωρινούς κοινωνικούς, ή όποιους άλλους προβληματισμούς. Η αβίαστη σύζευξη παραμυθικών συστατικών και αναγνωρίσιμης, βιωμένης πραγματικότητας είναι ο αμετακίνητος στόχος μου. Τον πέτυχα;». Θεωρώ αυτονόητη την καταφατική απάντηση.
Η Φωτεινή Στεφανίδη εκκινεί από μια εγγενή ευαισθησία που την έχουν θωπεύσει οι μικρασιατικές της καταβολές, προσανατολίσει οι νεότερες ιστορικές περιπέτειες του ελληνισμού και πραγματώσει το ταλέντο, οι σπουδές της και η σκληρή δουλειά. Βυθίζεται στον λόγο, καλοδιαλέγει χρώματα και υλικά υποδοχής, σχεδιάζει το βιβλίο και προσπαθεί, όχι απλώς να μην προδώσει το κείμενο, αλλά, όσο μπορεί, να το αναδείξει. Ορατά και τα δικά της ψαυσίματα• το μολύβι που σχεδιάζει, διάφανα χρώματα, οι μικρές λεπτομέρειες σε μια ποικίλη επανάληψη που συνθέτουν αναγνωρίσιμες υπογραφές της• σκόρπια γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου ανιχνεύονται στις ζωγραφιές της και προσδίδουν αυτή την αίσθηση της γραφής που είναι κι αυτή εικόνα.
31 Ιουλίου - 9 Αυγούστου 2019
